نبوت خاصهنبوت خاصه، یعنی نبوت پیامبر اسلام حضرت محمد بن عبدالله (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) است که آخرین پیامبر است. ۱ - مقصود از نبوت خاصّهمقصود از نبوت خاصّه، نبوت پیامبر اسلام حضرت محمد بن عبدالله (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) است که آخرین پیامبر است و کتاب او آخرین کتاب‌ها و رسالت او آخرین رسالت‌هاست و قرآن معجزه جاویدان او تا روز قیامت است. خداوند او را با این معجزه، ویژه ساخت، چون آیین جاودان در گرو دلیل جاویدان است، از این‌رو او را با کتابی فرستاد که از هیچ سویی باطل در آن راه ندارد و جنّ و انس را تا قیامت از آوردن چنین کتابی عاجز دانسته و فرمود:«قُلْ لَیِنِ اجْتَمَعَتِ اْلاِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلی اَنْ یَاْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا یَاْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ کانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْض ظَهِیراً؛ بگو اگر انس و جنّ گرد آیند تا مانندی برای این قرآن آورند، نمی‌توانند مثل آن بیاورند، هرچند برخی پشتیبان بعض دیگر باشند.» [۲]
سبحانی، جعفر، سیمای عقاید شیعه، ص۷۲، مترجم: جواد محدثی، نشر مشعر، دارالحدیث، بهار ۱۳۸۶.
۲ - پانویس
۳ - منبعپایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت‌الله مکارم شیرازی، برگرفته از مقاله «نبوت خاصه»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۳/۱۶. |